ملیا اجے
نا سجن مینوں دن ڈُبن تے آیا
دن راتاں
میں لبھدی تھکی کُھرا اجے نہ پایا
سجن اجے
نہ ملیا سورج توں کیوں لہِندا جاویں
جو میں
دیاں سنیہا تینوں منوں کول پچاویں
کیچ پہنچ
کے دسیں اڑیا سسی مری ادھواہے
راہ کیچ
دا پچھاں لچھاں رو رو دیاں دُہائی
ملے اجے
نے سجن میرے جان لباں تے آئی
بن شوہ ملیاں موت ناآوے رب اگے عرضوئی
پیلا ہویا جوبن میرا پنوں اجے نا آیا
ونگ ولِنگیں
گھاٹی اُچی مِلنو ہے اٹکایا
ایک بڈہیپا روُئی تیجی
واٹ تھکایا
رو رو
عمر اجائیں گذری کوکاں تے کرلاواں
کوکاں تے کرلاواں۔۔۔۔۔ سرسسی۔۔۔ شاہ لطیف۔۔۔
پنجابی کرتار سنگھ عرش ۔۔۔ اکشر
No comments:
Post a Comment